اهالی دنیای فناوری مدت‌ها است چشم‌به‌راه تحولی در زمینه‌ی باتریها نشسته‌اند چراکه علی‌رغم سر و صداهای زیاد، در عمل شاهد تغییر خاصی نیستیم. اما از این بدتر اطلاعات کاربران در این‌باره است که گویی قصدی برای روزآمدی ندارد. آن‌چه از محدودیت باتری‌های نیکلی در دهه‌ی ۹۰ میلادی می‌دانند را به باتری‌های لیتیوم-یونی و لیتیوم-پلیمری امروزی بسط می‌دهند. در ادامه، این پیش‌فرض‌های رایج را با هم بررسی می‌کنیم.
۱- باور رایج: رها کردن دستگاه به برق، باعث شارژ بیش‌ازحد آن می‌شود.
این موضوع لااقل در مورد باتری‌های جدید درست نیست. امروزه شارژر اغلب لپتاپ‌ها، تلفن‌ها و حتی باتری‌های AA و AAA به‌حدی هوشمند هست که عملیات شارژ را بعد از اتمام آن متوقف کند. البته به اندازه‌ی دو سه درصد افزایش شارژ برای دستگاه انجام می‌گیرد ولی بعد به ۱۰۰ درصد برمی‌گردد.
به برق رها کردن و تکرار مداوم آن در طول عمر باتری تاثیر دارد؛ ولی این تاثیر آن‌قدرها که درباره‌اش غلو می‌شود نیست. شرکت‌های سازنده معمولا تاکید بر تنوع نحوه‌ی شارژ دارند و توصیه می‌کنند لااقل ماهی یک مرتبه باتری را تا انتها دشارژ کنید و مجدد به برق بزنید. با این حال این کار هم تاثیر چندانی در طول عمر باتری‌های جدید ندارد.
۲- باور رایج: باتری باید همیشه تا آخر خالی شود.
امروزه بیشتر باتریها به طور کامل دشارژ نمی‌شوند. وقتی در تلفن و لپتاپ‌تان با صفر درصد یا ظرفیت تمام شده مواجه می‌شوید، در واقع هنوز حدود ۱۰ درصد از شارژ باتری باقی مانده؛ به همین دلیل است که وقتی باز دکمه پاور را می‌زنید نمایشگر روشن شده و اخطار نیاز به شارژ ظاهر می‌شود.
با این وصف دیگر جایی برای اعتنا به چنین توصیه‌ای می‌ماند؟ در این شرایط اگر دستگاه باتری‌دار خود را هر بار تا مرحله‌ی خاموشی پیش ببرید مطمئنا در درازمدت روی شارژدهی آن تاثیر منفی می‌گذارد. پس بهتر است به جای عمل به این توصیه، کاملا عادی از دستگاه‌تان استفاده کرده و نهایتا ماهانه باتری آن را در حالت متفاوت شارژ کنید.
۳- باور رایج: همواره پیش از اولین استفاده از دستگاه، آن را کاملا شارژ کنید.
در حقیقت شارژ کامل دستگاه نو، هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ البته اگر این کار را نکنید باز هم به جایی بر نمی‌خورد.
پس چرا در کتابچه‌ی راهنمای بعضی دستگاه‌ها، سازنده به این کار توصیه کرده؟ شارژ کامل دستگاه قبل از نخستین استفاده، شروعی است برای چیزی به نام «فرآیند واسنجی» و به دستگاه در شناخت رفتار باتری متصل به خود کمک می‌کند. این همان هوشمندی شارژرها است که بالاتر گفتیم؛ پس اگر بعدا هم دستگاه را شارژ کنید این عملیات انجام می‌گیرد.
۴- باور رایج: باتریها را در فریزر نگه‌دارید.
نگه‌داری باتری در فریزر یا یخچال نه تنها مضر است بلکه می‌تواند خطرناک هم باشد. دمای بیش‌ازحد (دمای بیش‌ازحد پایین یا بالا به‌خصوص در درازمدت) برای هیچ نوع باتری مفید نیست. یادتان باشد باتری یا قوه، مخزنی از مواد شیمیایی است که در خود نیرو ذخیره می‌کنند. اِعمال چنین فشاری بر این مواد ممکن است عواقب نامطلوبی داشته باشد.
توصیه می‌شود برای افزایش عمر نگه‌داری بلااستفاده، باتریها را در دمای استاندارد اتاق (۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد) و با رطوبت کنترل‌شده در حد ۳۵ تا ۶۵ درصد قرار دهید. به این شیوه می‌توان باتری‌های آلکالاین را بین ۵ تا ۱۰ سال و باتری‌های لیتیومی را ۱۰ تا ۱۵ سال انبار کرد.
اما اگر باتری تلفن هوشمند شما عملکردی به‌خوبی یک یا دو سال پیش ندارد کاملا طبیعی است؛ باید بدانید با هر بار استفاده از باتری‌های امروزی قدری از کارایی آن‌ها کاسته می‌شود.
فکر می‌کنید راه حل مشکل ناتوانی باتریها چیست؟ بشر باید به فکر دستگاه‌های کم‌مصرف‌تر باشد یا باتری‌های موثرتری بسازد؟ راستی شما راه درستی برای افزایش طول عمر باتری دستگاه‌های الکترونیک می‌دانید؟
منبع: CNET
منتشرکننده : دیجیکالا
