همانطور که احتمالا شما نیز می‌دانید، شبکه‌ی پر سرعت ۵G قرار نیست زودتر از سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی گردد و ارائه‌ی این شبکه پر سرعت نیازمند انجام کارهای زیرساختی بسیار زیادیست. اما این دلیل نمی‌شود که شرکت‌های مختلف تلاشی برای جلو انداختن این زمان نداشته باشند. سال ۲۰۱۵ نیز سالی پر از تلاش‌ها و دستاوردها در زمینه اینترت ۵G بوده و تا کنون نتایج بسیار خوبی نیز به دست آمده است.
یکی از مواردی که شکی در آن نیست و باید همین ابتدا به آن اشاره کنیم، این است که شبکه‌ی اینترنت ۵G نمی‌تواند همانند ۴G باشد. همراه با عرضه این شبکه ما شاهد سریع‌تر شدن تمامی دستگاه‌های هوشمند، چرا که نسل جدید این تکنولوژی قرار است مورد استفاده‌های بسیار زیادی قرار بگیرد و هر کدام از این کارها، نیازمند ایجاد زیرساخت مناسبی می‌باشد.
در واقع می‌توان سال ۲۰۱۵ را سالی برای دسته‌بندی و مشخص کردن تقاضاها در نظر گرفت. یکی از تحلیل‌گران دنیای تکنولوژی، آقای فیل مارشال در مصاحبه‌ای با Tolaga Research، اذعان داشت که هم‌اکنون تلاش اصلی محققان برای به دستیابی به تکنولوژی‌های مختلف و همچنین مشخص کردن اهداف آنها می‌باشد.
همانطور که نیازهای متخصصین حوزه تکنولوژی بسیار زیاد است، اینکه آنها از چه راهی به هدف خود دست پیدا نمایند نیز مسئله‌ای دیگریست که باید به آن اشاره کرد. فرکانس‌های بسیار بالا که تا کنون اعلام شده بود استفاده از آنها می‌تواند غیر ممکن باشد، حالا نظر متخصصین را تغییر داده و این احتمال وجود دارد که آنها بخواهند از آنها برای عرضه‌ی اینترنت بسیار پر سرعت، استفاده نمایند. استفاده از اینترنت فوق سریع می‌تواند سرعت همه چیز را افزایش دهد و دیگر هیچ نگرانی در استفاده از دستگاه‌های IoT (کوتاه‌شده Internet of Things) و ارسال پیام‌ها وجود نداشته باشد و همه چیز به موقه ارسال گردد.
اما در مورد سرعت این شبکه، هر کسی یک نظریه دارد. در سالی که گذشت هر کدام از ما شاهد بیانه‌ای خاص از سوی شرکتی بودیم. به عنوان مثال شرکت Ericsson اعلام کرده که آنها موفق به دستیابی به سرعت ۵Gbps شده‌اند که این سرعت حدود ۵۰ برابر سرعت شبکه‌ی ۴G می‌باشد. سامسونگ نیز اعلام کرده که سرعتی که آنها موفق به دستیابی به آن شدند، ۷٫۵Gbps می‌باشد که حداقل ۱٫۲Gbps به صورت کاملا پایدار در یک بزرگ‌راه نیز مورد آزمایش قرار گرفته است. ولی هنوز این شرکت‌ها به آنچه باید برسند، نرسیده‌اند. پیشتر کمیسیون اروپا، استاندارد جهانی برای شبکه‌ی اینترنت ۵G را سرعت ۱۰Gbps اعلام کرده و این یعنی سرعت شبکه‌ی ۵G باید ۱۰۰ بار بیشتر از شبکه‌ی ۴G باشد. شرکت مخابراتی ژاپنی NTT DoCoMo نیز در بیانه‌ای اذعان داشته که قصد دارد در همکاری مشترکی با شرکت‌های نوکیا، سامسونگ، اریکسون و آلکاتل-لوسنت، هر چه زودتر به استاندارد شبکه‌ی ۵G دست پیدا کند.
افزایش سرعت اینترنت می‌توان به افزایش سرعت شبکه‌های مخابراتی و آنتن‌ها نیز منجر گردد، اما باید در نظر داشت که افزایش سرعت اینترنت نیازمند افزایش پهنای باند اینترنتیست که دولت در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهد. کمیسیون ارتباطاتی آمریکا از عرضه‌ی پهنای باند بیشتر برای شبکه‌های مخابراتی خبر داده و اعلام کرده که شاید راه‌اندازی این باندها، کمی طول بکشد اما تلاش دارد تا هر چه سریع‌تر آنها را آماده نماید.
شاید واقعا بدون وجود این باندهای وسیع‌تر، عرضه‌ی اینترنت ۵G امکان‌پذیر نباشد چرا که رشد پروژه IoT و متصل شدن دستگاه‌های مختلف به این شبکه، افزایش تعداد سنسورها، تکنولوژی‌های مختلف و موارد دیگر، نیازمند پهنای باندی بالاتر از آنچه در حال حاضر مشاهده می‌کنیم، می‌باشد. در حال حاضر زمینه‌های لازم برای عرضه شدن اینترنت مناسب برای پروژه IoT آغاز شده و این مورد از همین سال، مورد آزمایش محققان قرار گرفته است.
آقای فیل مارشال اذعان داشته که شاید لازم باشد که شرکت‌ها بخواهند روش استفاده از سرویس‌ها و شبکه‌های مخابراتی را تا حدی نیز تغییر دهند. دلیل این موضوع نیز اشباع شدن شبکه‌ی اینترنت ۴G و پهنای باند پایین آن برای انجام همزمان این تعداد کار می‌باشد. امروزه بشر قصد دارد هر کاری را از طریق اینترنت انجام دهد و واقعا زندگی بشر به آن متکی می‌باشد. به همین جهت شبکه‌ی ۵G از این نظر می‌تواند راهی بسیار خوب برای ایجاد شبکه‌ی مناسب این موضوع باشد.
یکی دیگر از مواردی که جا دارد اینجا اشاره‌ای به آن داشته باشیم، این است که خودروهای هوشمند و خودران و همچنین تکنولوژی‌های واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، همه و همه از راه رسیده‌اند و به زودی شاهد استفاده‌ی وسیعی از آنها در سطح جهانی خواهیم بود. تاخیر زمانی شبکه‌ی اینترت ۴G نمی‌تواند به کمتر از ۱۰ میلی‌ثانیه برسد و باید پهنای باند و سرعت مورد نیاز آن تامین گردد. آقای کارشال اذعان داشته که سنل جدید شبکه‌ی اینترنت می‌تواند با داشتن معماری کاملا جدیدی در طراحی و پیکربندی و همچینن با تامین این موارد، تمامی نیازهای محققان و توسعه‌دهندگان را برطرف سازد. این شبکه‌ی جدید می‌تواند با سرعت بسیار بالایی که خواهد داشت، از حداقل منابع دستگاه‌ها استفاده کرده و سرعتی بسیار بالا را پیش روی کاربران قرار دهد.
آقای مارشال برای جا انداختن اهمیت شبکه‌ی ۵G مثال‌های زیادی زده که می‌تواند قضیه را روشن‌تر و موارد استفاده از این شبکه را بهتر نشان دهد. به عنوان مثال یک بزرگ‌راه را در نظر بگیرید که در آن خودروها در حال حرکت هستند. در چنین شرایطی، اگر این خودروها و رانندگان آنها بخواهند با یکدیگر در تماس بوده و اطلاعات را رد و بدل نمایند، شبکه‌ی اینترنت فعلی نمی‌تواند چندان مورد اعتماد باشد چرا که ارسال اطلاعات از طریق شبکه‌ی ابری با سرعت کمتری انجام خواهد شد و در این شرایط، تاخیر زمانی زیاد باعث خواهد شد تا ارتباط میان خودروها دیرتر برقرار گردد. هر چند اگر تمامی این موراد را نیز بیان کنیم، باید بدانید که تا پایان سال ۲۰۱۶ نمی‌توان اهداف را به درستی مشخص و این شبکه را راه‌اندازی نمود. سال ۲۰۱۵، شرکت‌های زیادی تلاش داشتند که تا این شبکه را راه‌اندازی نمایند اما خود می‌دانستند که صحبت آنها هیچ‌گاه نمی‌توانست عملی باشد!
به هر صورت، همانند شبکه‌های ۳G و ۴G، شبکه‌ی اینترنت ۵G نیز استانداردهایی از پیش مشخص شده دارد که توسط اتحادیه بین‌المللی مخابرات به تصویب رسیده است. اما شرکت‌های توسعه‌دهنده شبکه‌های اینترنت قصد دارند این استانداردها را تغییر دهند. ماه اکتبر نیز شرکت‌های بزرگ فعال در این زمینه با یکدیگر توافق کردند تا هر شش ماه، جلسه‌ای را تشکیل و به دستاوردهای خود در مورد این شبکه اشاره و آنها را به اشتراک بگذارند. در نهایت در ماه سپتامبر توافقی میان اتحادیه اروپا و کشور چین برای توسعه شبکه‌ی ۵G انجام شده که می‌تواند در آینده این شبکه اینترنتی، تاثیر بسزایی داشته باشد.
سال ۲۰۱۵ را واقعا می‌توان سالی شگرف برای توسعه شبکه‌ی ۵G تلقی کرد چرا که تلاش‌ها برای ایجاد این شبکه بسیار زیاد بود. اما هنوز هم ۵ سال تا عرضه‌ی رسمی و برنامه‌ای که برای این شبکه در نظر گرفته شده، باقی مانده است. شرکت NTT DoCoMo نیز قرار است در سال ۲۰۲۰، شبکه‌ی اینترنت ۵G را برای اولین‌بار در مسابقات تابستانی المپیک توکیو عرضه نماید. هر چند شرکت مخابراتی کشور کره جنوبی، KT Telecom نیز اعلام کرده که شاید در المپیک زمستانی ۲۰۱۸ این شبکه را آزمایش نماید. اما زودتر از تمامی این شرکت‌ها، اپراتور آمریکایی Verizon Wireless می‌باشد که طی خبری رسمی از آزمایش شبکه‌ی ۵G در سال ۲۰۱۶ خبر داده و اعلام کرده که این شبکه‌ی پرسرعت را در مناطقی خاص، آزمایش خواهد نمود.
اما باز هم می‌گوییم، هنوز مشخص نیست که این تلاش‌ها می‌تواند نتیجه دهد یا نه چرا که اتحادیه بین المللی مخابرات، نام این شبکه جدید را IMT-2020 اعلام کرده که شاید معنای این نام، این باشد که هیچ شرکتی حق راه‌اندازی پیش از موعد شبکه‌ی اینترنت ۵G را نخواهد داشت.