در شرایطی که فناوری‌های پوشیدنی روز به روز بیشتر دنیای اطراف ما را تسخیر می‌کنند، هنوز حسگرهایی که برای نصب در این نوع محصولات مناسب باشند تولید نشده‌اند.
کارشناسان می‌گویند حسگرهای مورد استفاده در پوشیدنی‌های هوشمند باید از توان پردازش و سرعت بالایی برخوردار باشند و حسگرهایی که فعلا در بازار موجود هستند چنین توانایی را ندارند.
متخصصان پیش‌بینی می‌کنند در سال‌های آینده حتی لباس‌های موجود در بازار هم دارای لایه‌ای سیلیکونی خواهند بود که بسیاری از کارکردهای گوشی‌های هوشمند، وسایل پخش چندرسانه‌ای و … را در خود خواهند داشت.
این البسه هوشمند که انرژی خود را از گرمای بدن انسان، نور خورشید یا سیستم‌های الکترومغناطیسی تهیه می‌کنند، حجم زیادی از اطلاعات را در مورد کاربران خود دریافت و ارسال می‌کنند و حسگرهای فعلی توانایی پردازش این حجم از اطلاعات را ندارند.
از جمله داده‌هایی که از طریق این ابزار در دسترس قرار می‌گیرد می‌توان به ضربان قلب، موقعیت جغرافیایی، سمت و مسیر حرکت، دمای محیط، فعالیت‌های فردی، وزن کاربر و … اشاره کرد. به بیان دیگر این ابزار فاصله میان انسان‌ها و ماشین‌ها را از بین می‌برند و بدن شما را با رایانه‌ها ادغام می‌کنند. یکی از ابزار کلیدی در این حوزه حسگرها هستند که برای دریافت و تبادل داده‌های محیطی به کار می‌روند.
فناوری‌هایی از این دست نشانه‌ای از فرا رسیدن عصر اینترنت اشیا نیز هست. پیش‌بینی می‌شود این تحول در عرض یک دهه تعداد ابزار متصل به اینترنت را از ۵۰ به ۵۰۰ میلیارد واحد افزایش دهد. اما حسگرهای فعلی به اندازه کافی باکیفیت، باریک و ارزان نیستند که بتوانند در این نوع وسایل به کار گرفته شوند.
در دودهه اخیر قیمت حسگرها تا ۲۰۰ برابر کاهش یافته، اما صاحب نظران می‌گویند این قیمت باید باز هم کمتر شود. به عنوان نمونه می‌توان به حسگرهای شتاب‌سنج اشاره کرد که زمانی ۲۵ دلار قیمت داشته و به اندازه انگشت شصت افراد بودند، اما حالا ابعاد آنها یک میلیمتر مربع است و تنها ۱۰ سنت قیمت و کارکرد بهتری دارند. اما هنوز همه حسگرها و به خصوص نمونه‌های مورد استفاده در گوشی‌های هوشمند به اندازه کافی ارزان نشده‌اند و پژوهشگران در انتظار کاهش قیمت آنها هستند.
منبع : ایتنا