نمایشگرهای حساس به میزان فشار وارده توسط لمس کاربر یا همان قابلیت فورس تاچ ، چند وقتی است که در بازار اسمارت فونها مطرح شدهاند و کمپانی اپل، اولین برندی بود که در آیفون ۶ اس و ۶ اس پلاس این قابلیت را با نام تجاری لمس سه بعدی یا همان ۳D Touch در اختیار کاربران قرار داد.
بعد از این اقدام اپل، خیلی از کمپانیهای سازندهی دیگر نیز تمایل پیدا کردهاند که ویژگی جذاب فورس تاچ را در مدلهای پرچمدار بعدی خود قرار دهند. اما تکنولوژی ساخت این نوع صفحات نمایشگر از یک طرف و هزینهی بالایی که تولید این نوع پنلها بر روی دست تولیدکننده میگذارد از طرف دیگر، باعث شده است که اکثر مدیران این کمپانیها از خیر وجود این قابلیت در تلفنهای همراه هوشمند خود بگذرند.
پس راه حل چیست؟ مانند اکثر مسائلی که این روزها در دنیای تکنولوژی مطرح میشود، دو راه حل برای رفع هر مشکلی وجود دارد: اولین راه حل که همان استفاده از سخت افزار و قطعات گرانقیمت است که خب مد نظر ما نیست. راه حل دوم، روش نرم افزاری است که به کمک آن میتوان قابلیتهایی نظیر فورس تاچ را بدون بهکارگیری تجهیزات گرانقیمت به تمام اسمارت فونها اضافه کرد.
این دقیقا همان کاری است که یو چی تانگ (Yu-Chih Tung) در دانشگاه میشیگان آمریکا انجام داده است. او و تیم تحقیقاتی همراهش که مشغول تحصیل در مقطع دکترا در این دانشگاه مطرح هستند، بهتازگی و با ارائهی یک پلتفرم نرم افزاری توانستهاند که قابلیت فورس تاچ را به تمام گوشیهای هوشمند اضافه کنند؛ بدون اینکه نیازی به سخت افزار یا قطعهی خاصی در آنها باشد.
قبل از توضیحات بیشتر پیشنهاد میکنیم که ویدیوی معرفی و بررسی این قابلیت را که با نام ForcePhone توسعه یافته است، از زبان خود آقای تانگ بشنوید و عملکرد آن را در ویدیوی زیر تماشا کنید:
ForcePhone، فورس تاچ را به اسمارت فون شما میآورد
اما روش عملکرد قابلیت نرم افزاری ForcePhone چیست و چگونه یک نرم افزار میتواند نمایشگر را بدون وجود سنسورهای مورد نیاز، قادر به شناسایی فشار بکند؟ پاسخ، یک روش خلاقانه و ابتکاری است که از سوی این تیم تحقیقاتی توسعه یافته است. در واقع اساس کار ForcePhone، امواج صدا و تغییرات به وجود آمده در آن است.
این نرم افزار با فعال شدن، امواجی از صدا با فرکانسی معادل ۱۸ کیلوهرتز را در فضا منتشر میکند. این امواج برای انسان قابل شنیدن نیستند اما میکروفون تلفنهای همراه هوشمند بهراحتی میتواند آن را تشخیص دهد و تغییرات به وجود آمده در آن را ثبت کند. حالا وقتی این امواج در حال پخش هستند و شما دستتان را بر روی صفحهی لمسی میگذارید، تغییراتی در امواج ثبت شده توسط میکروفون ایجاد میشود؛ با افزایش فشار دست شما یا کاهش آن، میزان زیر و بمی آن موج تغییر میکند و میکروفون بنا بر آن تغییرات، اطلاعاتی را به نرم افزار ارسال میکند.
از اینجا به بعد دیگر بستگی به خلاقیت و هدف توسعهدهندهی نرم افزار دارد که از آن اطلاعات ارسال شده چگونه استفاده کند. در واقع او میتواند این تغییرات در فشار لمس را بهصورت قابلیت فورس تاچ شبیهسازی کند و یا نظر دیگری داشته باشد و بخواهد از آن در بازیها و برای فراخوانی عملکردهای مختلفی بهره ببرد.
صحبتهای توسعهدهندهی این سیستم نرم افزاری را در زیر میخوانید:
داشتن سنسورهای گرانقیمت و پیشرفته میتواند تمام مشکلاتی که ما حل کردهایم را حل کند، اما هزینهی اضافه در تولید و نصب و راهاندازی دشوار و وقتگیر، کارخانههای سازنده را از بهکارگیری آنها منصرف میکند. راه حل صدامحور ما این جای خالی را پر کرده است؛ فراهم کردن همان عملکرد [فورس تاچ] بدون اینکه نیاز به تغییری در قطعات سخت افزاری باشد. همه چیز نرم افزاری انجام شده است.
به هر حال کاری که آقای یو چی تانگ و تیم تحقیقاتیاش انجام دادهاند، بسیار ارزشمند است و نشان میدهد که راه حل مشکلات تکنولوژیک، همیشه به تجهیزات سخت افزاری گرانقیمت نیاز ندارد و با کمی خلاقیت هم میتوان آنها را برطرف کرد. قرار است نمایش اولین نسخهی آزمایشی (دمو) نرم افزار ForcePhone در نمایشگاه MobiSys که در روزهای ۲۷ام، ۲۸ ام و ۲۹ام ماه ژوئن (هفتم تا نهم ماه تیر) در کشور سنگاپور برگزار خواهد شد، انجام بگیرد.