در مقاله ای جدید که در این رابطه منتشر شده، محققین نحوه آموزش AI برای یادگیری و شناخت اشیاء فیزیکی در محیطی مجازی را توضیح داده اند. برای این کار، آنها روشی را به کار گرفته اند که کودکان در مواجهه با جهان پیرامون خود استفاده می کنند.
البته پژوهشگران سطح این تعامل را تا حد زیادی پایین آوردند، و نهایتاً دیپ مایند توانسته با مفاهیمی همچون عدد و جرم آشنا گردد.
برای تست این پروژه، دو وضعیت مختلف در محیط واقعیت مجازی طراحی شده. در اولین حالت پنج بلوک وجود دارد که جرم آنها در هر بار اجرای آزمایش، تغییر می کند. هدف هوش مصنوعی، تعیین سنگین ترین بلوک است، اما هیچ اطلاعات و دستورالعملی در مورد نحوه تشخیص این موضوع برایش فراهم نشده.
هوش مصنوعی با هر بار تشخیص صحیح، بازخورد مثبت دریافت می کند و در صورت اشتباه، فیدبک منفی می گیرد. پس از چند باز آزمون و خطا، بالاخره AI تشخیص می دهد که تنها راه برای حصول نتیجه مطلوب، بررسی تمامی بلوک ها و تشخیص حسّی وزن آنهاست.
در آزمایش دوم، بلوک ها به یکدیگر متصل هستند و در واقع به شکل یک جسم مستقل به نظر می رسند. این قطعات روی هم چیده شده و هوش مصنوعی باید تعداد آنها را تشخیص دهد. همانند حالت قبل، دیپ مایند بر اثر آزمون و خطا متوجه می شود که چگونه آنها را تغییر داده، از هم جدا کرده و بشمارد.
این تحقیقات اگرچه در ظاهر بسیار ابتدایی به نظر می رسند، اما بنیان تعامل هوش مصنوعی با جهان واقعی و البته با انسان ها را تشکیل می دهند. همچنین نتایج چنین پژوهشی در علم رباتیک بسیار حائز اهمیت است، زیرا ربات های آینده می توانند درک بهتری از جهان طبیعی و نحوه جابجایی در آن پیدا کنند.
البته با دستیابی به این سطح از هوشمندی، دیگر نمی توان انتظار داشت که ترمیناتور فریب خورده و وارد حوضچه فولاد مذاب گردد.