لپتاپ ایسوس نوا گو در نگاه اول بسیار شبیه به دستگاههای هیبریدی موجود در بازار به نظر میرسد. این لپتاپ از صفحه لمسی ۱۳٫۳ اینچی قابل قبولی برخوردار شده است که در کنار تاچ پد و حسگر اثرانگشت قرار گرفته در درون آن زیبایی خاصی را به نوا گو بخشیده است. همچنین لولای ویژهای هم برای چرخش ۳۶۰ درجه صفحه نمایش و تبدیل آن به یک تبلت در نظر گرفته شده است. اما درون این لپتاپ ۶۰۰ دلاری سختافزاری شبیه به یک تلفن همراه هوشمند قرار گرفته است و باتری لپتاپ یاد شده عملکردی عالی دارد.
نوا گو در واقع از پردازنده اسنپ دراگون ۸۳۵ که در سال ۲۰۱۷ میلادی معرفی شد و بر روی پرچمدارهای این سال قرار گرفت بهره میبرد. با این حال بهتر است در این زمینه نومید نشوید زیرا این لپ تاب با ترکیب پردازنده مبتنی بر ARM (بهجای چیپست اینتل یا AMD) با ویندوز ۱۰ راه متفاوتی را برای پیشرفت صنایع لپتاپهای هیبریدی انتخاب کرده است.
این امر به خاطر آن است که ترکیب ویندوز با اسنپ دراگونی که در حال حاضر به بهرهوری باتری مشهور هستند موجب شده است تا باتری لپتاپ عملکردی ویژه داشته و دستگاهی با قدرت باتری فوقالعاده برای کاربران محیا شود. البته مدتزمان طولانی استفاده با یک بار شارژ تنها نکته مثبت این امر نیست بلکه ازآنجاییکه این پردازنده از خاستگاه خود را از تلفنهای همراه هوشمند آغاز کرده است، دستگاههای دیگر استفاده کننده از آن میتوانند از فناوری ۴G LTE نیز بهرهمند شوند و به این ترتیب کاربران در بیرون از منزل و بدون دسترسی به اتصال وایفای نیز میتوانند به راحتی به اینترنت دسترسی داشته باشند.
البته نکات منفی زیادی نیز از لحاظ قدرت عملکرد این ترکیب جدید بر روی لپتاپ نوا گو وجود دارد و بنچمارکهای بهدستآمده از این لپتاپ در میان پایینترین رتبهبندیها بوده است. با این وجود این پردازنده هنوز هم میتواند برخی از نرمافزارهای سنتی نصب شده بر روی لپتاپهای شما را به راحتی اجرا کند. به این ترتیب انتخاب با شماست که با مقایسه مزایا و معایب نوآوری ایسوس در قرار دادن اسنپ دراگون ۸۳۵ بر روی یک لپتاپ ویندوزی موافق باشید یا خیر هرچند که در زمینهباتری لپتاپ شاهد موفقیت هستیم .