گوگل یک غول در دنیای تکلنولوژی است؛ با چندین و چند سرویس که اکثراً رایگان هستند. جیمیل، hangout، گوگل پلاس و یا جستجوی گوگل (و بسیاری دیگر) بدون نیاز پرداخت پول کاملاً قابل دسترس هستند. اما در عوض شما با در گذاشتن اطلاعات مختلف در اختیار گوگل هزینهی این سرویسها را پرداخت میکنید؛ اطلاعاتی که در حالت عادی بین شما، گوگل و کمپانیهای بازاریابی مشترک است. بله، گوگل از اطلاعات شما استفاده میکند تا به شما یک صفحهی مشخص را نشان دهد، یک محصوص مشخص را تبلیغ کند و یا کاملاً مثبت و خوب، نتایج جستجوی مرتبطتری نشان شما دهد.
احتمالاً متوجهش شدهاید؛ راجع به بازی AC در گوگل جستجو کنید و ساعتی بعد با ورود به گوگل پلاس، به شما پیشنهاد میشود صفحهی مربوط به این بازی را دنبال کنید. جادویی به نظر میرسد اما حقیقتِ مربوط به جمعآوری اطلاعات شما، حقیقتی نسبتاً سیاه است. اگر فکر نمیکنید این موضوع آنقدر جدی باشد، بهتر است به خواندن ادامه دهید، چرا که شگفتزده خواهید شد از گستردگی جمعآوری اطلاعات شما توسط گوگل.
ردپای اینترنتی شما
واضحترینِ این ردیابیهای گوگل، مربوط به تاریخچهی جستجوی شما هستند؛ صفحهای که گزارشی از تمام صفحاتی که توسط گوگل (بعد از جستجو) باز کردهاید. این ردیابی اطلاعات اما آنچنان بدنیست؛ چرا که ظاهراً طراحی شده تا در وهله اول یک وظیفه مهم را به سرانجام برساند؛ دادن یک تجربهی بهتر جستجو در گوگل. جستجوهای قبلی شما، با توجه به هوشمندی فوقالعادهی گوگل، برای دقیق کردن نتایج گوگل که بیشتر حد اشتراک با چیزی که شما دقیقاً در ذهن دارید، استفاده میشوند.
در وهلهی دوم، این لیست مفصل از تمام جستجوهایی که شما در طول استفاده از گوگل انجام میدهید، یک کمک فوقالعاده به بازاریابها است؛ کمپانیهای که کارشان خرید این اطلاعات از گوگل، و نشان دادن تبلیغات درست به شماست. هر چه آنها بیشتر بدانند علایق و سلایق شما در چه حوزهایست، شانس بیشتری در فروش محصولات دارند. (این موضوع را محصور به افرادی که در کشورهای دیگر زندگی میکنند ندانید؛ بسیاری از سرویسهای خارجی بازاریابی و تبلیغات بزرگ، امکان زبان فارسی را هم دارند. برای مثال، بسیاری از وبلاگهای بزرگ انگلیسی به شما به انگلیسی تبلیغ نشان نمیدهند و در عوض احتمالاً و با کمک همین اطلاعات، به شما تبلیغی از بامیلو (فروشگاه اینترنتی) و موارد مشابه را نشان میدهند.)
کمی غیرواضحتر که ممکن است ندانید، تاریخچه کامل سایتهایی ست که توسط گوگل/کروم و یا با استفاده از نرمافزارهای مختلف بازدید کردید. این اطلاعات را گوگل از طریق کوکیهای ردیابی جمعآوری میکند. این اطلاعات شاملِ وبسایتهایی که بازدید میکنید، مدت زمانی که در آنها سپری میکنید و فرکانس دفعات (روزی یکبار، ماهی یکبار و ..) هم میشود. (و خیلی چیزهای دیگر..)
پروفایلی که در نتیجهی جمعآوری این اطلاعات بدست میآید، شامل چیزی که مال شما باشد نیست؛ مثلا نام و آدرس شما در این تاریخچه جایی ندارد. صرفاً آیپی، رزولوشن صفحه و یا افزونههایی که روی مرورگر نصب کردهاید. اطلاعاتی که آنقدر کافی هست که برای نشان دادن یکسری تبلیغات مرتبطتر به شما کافی باشد. در صفحهی مربوط به تنظیمات تبلیغات گوگل میتوانید این اطلاعات را ببینید؛ در این صفحه همینطور میتوانید مشخص کنید چه نوع تبلیغاتی را میپسندید (که حداقل از شر آنهایی که واقعاً اعصابتان را بهم میریزنند راحت شوید.)
حقیقت این است که بخشهای زیادی از فعالیتهای آنلاین شما خارج از دید گوگل نمیماند. گوگل تقریباً همه چیز را میبیند، و حتی استفاده از حالتهای خصوصی (پرایت مود) مرورگرها هم گاهی کار از پیش نمیبرند.
اطلاعات گوگل پلاس
گوگلپلاس، سرویس شبکهی اجتماعی گوگل یک راه آسان گوگل برای جمع آوری اطلاعات است. شما خودتان شغل، محل زندگی، ایمیل و علایق و سلایق و خیلی چیزهای دیگر را در صفحهی خود وارد میکنید. اطلاعاتی که همانند فیسبوک که سالهاست این کار را میکند، برای نشان دادن تبلیغات بهتر و در کل، فراهم کردن داشتن یک درک خوب از شما توسط گوگل جمعآوری میشود.
ایمیلهای شما
البته وقتی شما آن اطلاعات را در گوگل پلاس وارد میکنید، زیر فشار نیستید. همانطور که فیسبوک با این اطلاعات و تبلیغاتی که از آن نشانتان داده، دچار رکود نشده و همینطور سرزنش نمیشود، همینطور گوگل هم نخواهد شد. چراکه اینها یک شبکهی اجتماعی هستند و شما نباید انتظار داشته باشید/(و پس از سالها درگیر دیجیتال بودن، خود به خود، ندارید) که محتوایی خصوصی در آن بماند.
چیزی که کمی شگفتانگیز است، این است که جیمیل، سرویس رایگان و محبوب ایمیل گوگل، از سیاستهای مربوط به جمعآوری اطلاعات گوگل، مستثنی نیست. همانطور که توسط خود گوگل اعلام شده، گوگل، محتوای ایمیلهای شما را میخواند. اطلاعات گرانهایی که ممکن بود گوگل در هچ حالت دیگری نتواند به آن دسترسی یابد. گوگل اینباکس شما و تک تک ایمیلهای ارسالی و دریافتی را میخواند و به طور خودکار به دنبال کلمههای کلیدی میگردد که برای تبلیغات و ساختنِ همان درک کاملی از شما، که پیشتر گفتیم، استفاده کند.
برای مثال مشخص شده است، که گوگل ایمیلهای دریافتی از سرویسهای شبکههای اجتماعی دیگر را زیر نظر دارد و در صورت دریافت یکی از آنها، به شما پیامی مبنی بر اتصال آن شبکهها به اکانت گوگلتان ارسال میکند؛ چیزی که در نهایت منجر میشود به دسترسی گوگل به اطلاعات شبکههای اجتماعی دیگر که اصلاً مال خودش هم نیست. لازم به ذکر است این اطلاعات جمع آوری شده حتی شامل گفتگوهای شما و افراد دیگر در Gtalk و Hangout هم میشود.
اندروید شما را زیر نظر دارد
همانطور که تقریباً بخشی از فعالیتهای اینترنتی شما وجود ندارد که ردیابی نشود، تفاوتی بین استفاده از PC و تبلت و گوشی هم وجود ندارد. مسئلهی مهم و هشداردهنده ی دیگر، اطلاعات مربوط به مکان شماست. چیزی که با روشن کردن Location در یک گوشی اندرویدی انجام میشود.
یک مسئلهی نگران کننده ی دیگر بحثِ سرویس بکآپ اندروید است؛ سرویسی بسیار خوب که به معنی حجم زیادی از اطلاعات از شبکههای وایرلسی که استفاده میکنید (مثل رمز آن) تا دیتای مربوط به نرمافزارهایی که نصب میکنید، میباشد. اطلاعاتی که بر روی سرورهای گوگل ذخیره است و با هک شدن آن، یا دستور دولت ایالت متحد آمریکا (مثل مورد ناموفق اپل) و یا صرفاً یک نفر که به اکانت شما دسترسی دارد، میتواند به راحتی مورد خطر قرار بگیرد.
تصویر گوگل از شما نسبتاً کامل است
در انتها، چیزی که باید بدانید این است که تصویر گوگل از شما تصویری کامل و واضح است؛ با زیرنظر گرفتن جستجوهای شما، وبسایتهای بازدید شده ی شما، ایمیلهایتان، فایلهای شما در گوگل درایو و یا گوشی اندرویدیتان، گوگل شما را خیلی خوب میشناسد.
این موضوع ذاتاً چیز بدی نیست؛ پرایوسی و امنیت اطلاعات شما خدشه دار شده اما علاقهی گوگل چیزی جز نشان دادن تبلیغات و از این راه پول ساختن نیست. نگرانی مربوط به شرکتهای ثالثی است که یا از طریق قانونی و یا با یک سری اهرمهای فشار، از کمپانیهایی مثل گوگل که این اطلاعات را در اختیار دارند، آن را تصاحب میکنند.
در نهایت، برترین کار کنترل این گونه ردیابیها است؛ کاری که با سرویس جدید گوگل My Account ممکن است.
منبع : زوم تک