حل پارادوکس اندازه صفحه نمایش در گوشی S8 سامسونگ
گوشی همراه با این هدف اختراع شد تا در تمامی لحظات و مکانها کنارمان باشد، به همین خاطر بود که در سالهایی نه چندان دور همه سازندگان گوشیهای موبایل به سمت تولید محصولاتی با اندازههای کوچکتر میرفتند که براحتی در جیب یا دست کاربر جا بگیرد و حمل آن کوچکترین زحمت و ناراحتی برای فرد ایجاد نکند. از سوی دیگر تنها انتظاری که کاربران از گوشی خود داشتند گرفتن تماس صوتی و ارسال پیام کوتاه بود و همین محدود بودن انتظارات، دست سازندگان را در هرچه کوچکتر و سبکتر کردن محصولات باز میگذاشت.
ظهور گوشیهای هوشمند اما این معادله را برهم زد. گوشی همراه دیگر صرفا وسیلهای برای تماس و ارسال پیام نبود، بلکه واقعا به همراهی همیشگی تبدیل شد که همه چیزمان از تماس، بازی، ثبت خاطره و حتی مطالعه را با آن انجام میدهیم. آنتندهی خوب و شمارهگیری ساده که زمانی جزو معیارهای اصلی انتخاب گوشی بودند اکنون جای خود را به معیارهایی بسیار فراگیرتر مثل کیفیت دوربین، قدرت پردازنده، سرعت اجرای بازی و البته اندازه صفحه نمایش داده است.
همین تغییر باعث شد سازندگان برتر دنیا به سمت تولید گوشیهایی با صفحه نمایش بزرگتر بروند. اما صفحه نمایش بزرگتر، حداقل تا امروز، همیشه به معنی گوشی بزرگتر بود و این بزرگ شدن گوشی تا جایی پیش رفت که کاربران دیگر نمیتوانستند بعضی گوشیها را حتی براحتی در دست بگیرند چه برسد به آنکه بخواهند با سادگی در جیب خود حمل کنند. این دو گانه تمایل به صفحه بزرگتر و گوشی کوچکتر در صنعت تولید موبایل به «پارادوکس اندازه» معروف شد.
پارادوکسی که تا پیش از عرضه گوشی گلکسی S8 سامسونگ حل نشدنی به نظر میرسید. به همین دلیل هم بود که مهندسان و طراحان سامسونگ از همان ابتدای طراحی مفهومی این گوشی جدید، حل این پارادوکس را یکی از اهداف اصلی خود قرار داده بودند. البته بزرگتر کردن صفحه نمایش در عین حداقل کردن افزایش اندازه گوشی آنقدر هم که به نظر میرسد کار سادهای نیست. اولین کاری که مهندسان سامسونگ باید انجام میدادند، جابجا کردن برخی از اجزای داخلی گوشی بود تا جا برای یک مانیتور بزرگتر باز شود. راهحل آنها برای این کار جابجا کردن برخی آیسیها و آنتن گوشی در کنار پنهان کردن دکمه هوم بود.
اما راه حل دوم برای بزرگتر کردن اندازه صفحه نمایش، تلفیقی از فناوری و هنر بود. ابداعی که نه تنها به بزرگتر شدن صفحه نمایش کمک کرد بلکه به زیبایی چشمگیر و منحصربفرد محصول نهایی هم منجر شد. در این راهحل حاشیههای معمول در دو طرف صفحه نمایش حذف شدند و جای آنها را انحنایی زیبا گرفت. این طراحی دو طرف منحنی برای اولین بار در صفحه نمایش یک گوشی همراه اجرا میشد. نوآوری که البته چالشهای خاص خودش را هم داشت و یکی از مهمترین آنها قرار دادن لایحه محافظ روی این صفحه نمایش بود زیرا انحنای دو طرف، این کار را بسیار دشوار میکرد.
پس از حل تمامی این چالشها، نهایتا گوشی S8 سامسونگ با صفحه نمایشی ۵.۸ اینچی به بازار عرضه شد. در مقایسه با نسل قبلی این گوشی، یعنی گلکسی S7، اندازه صفحه نمایش ۰.۷ اینچ افزایش پیدا کرده بود در حالیکه ابعاد بدنه S8 تغییری بسیار کمتر داشت و طول این گوشی تنها ۰.۲۵ اینچ افزایش پیدا کرد. افزایشی که با ورود این محصول به بازار ثابت شد به هرچه خوشدستتر شدن این گوشی در مقایسه با نسل قبلی خود منجر شده است.
این شاهکار مهندسی و طراحی سامسونگ را میتوان اولین قدم در حل پارادوکس اندازه دانست که نه تنها به بزرگتر شدن صفحه نمایش در عین کوچک ماندن بدنه گوشی منجر شد بلکه محصول نهایی هم با زیبایی فوقالعادهای به دست مشتری رسید. اما زیبایی تنها دستاورد این مسیر پر فراز و نشیب نبود، تغییر نسبت نمایش تصویر از اندازه معمول ۱۶:۹ به ۱۸.۵:۹ را هم میتوان یکی دیگر از پیشرفتهای این نوآوری دانست. نسبت تصویری که هم به نسبت محتواهای معمولی یعنی همان ۱۶:۹ نزدیک است و هم به نسبت تصویر فیلمهای سینمایی یعنی ۲۱:۹ نزدیکتر شده است. و این یعنی هر دو محتوا را به شکلی بهتر از گذشته خواهیم دید.
راهی که مهندسان و طراحان سامسونگ آغاز کردند نه تنها هواداران این برند که تمامی علاقهمندان گوشیهای هوشمند را امیدوار کرده است که در محصولات آینده صفحههای نمایش بزرگتر از گذشته شوند بدون آنکه اندازه نهایی گوشی به شکلی آزاردهنده افزایش یابد.