ماجرای اپل و بازار دیوانه‌وار همراه‌های هوشمند

تلفن‌های همراه هوشمند بخش مهمی از زندگی روزمره ما را به خود اختصاص داده‌اند و به‌سادگی نمی‌توان انتظار داشت که فردی بتواند یک روز را بدون استفاده از این فناوری سپری کند. همین امر موجب شده است تا تولید این دستگاه‌ها به یک صنعت پرسود بدل گردد.

بااین‌حال میزان سود برخی از شرکت‌ها در این صنایع در مقایسه با رقبای آن‌ها بسیار بالاتر است و همین امر نیز مبحث بسیار مهمی را در میان مشتریان تلفن‌های همراه به راه می‌اندازد که این مبحث با نام ارزش درازای رقم پرداختی نامیده می‌شود. برای نمونه دو تلفن همراه ممکن است ۵۰۰ دلار قیمت داشته باشند ولی امکانات متفاوتی ارائه نمایند و بر همین اساس نیز یکی از آن‌ها ارزش بالاتری خواهد داشت.

حال کافی است به آمار و ارقام مربوط به بازار تلفن‌های همراه نگاه کنیم تا درک کنیم که شرکتی مانند اپل به چه ترتیب توانسته است تا بیشترین میزان درآمد را با حداقل میزان هزینه به دست بیاورد. میزان کل فروش تلفن‌های همراه هوشمند در سال ۲۰۱۶ به ۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دستگاه خواهد رسید و از این میان رقمی کمتر از ۱۱ درصد به شرکت اپل اختصاص داشته است. با انجام یک محاسبه ریاضی بسیار ساده می‌توان دریافت که اپل نزدیک به ۱۷۶ میلیون دستگاه آیفون به فروش رسانده است.

حال بیایید به بعد دیگر ماجرا نگاهی بیندازیم، اپل در طول سال جاری میلادی به‌تنهایی توانسته است تا ۹۱ درصد از کل سود بازار تلفن‌های همراه هوشمند را به خود اختصاص بدهد (بر اساس آمار منتشر شده توسط مرکز تحلیلی IDC) و این امر تضادی بزرگ در آمار فروش و سود را نشان می‌دهد.

چطور ممکن است شرکتی با مالکیت ۱۱ درصدی بر بازار بتواند سهم درآمدی ۹۱ درصدی از کل بازار را به دست بیاورد؟ تنها راه موجود، دریافت رقمی چند برابر هزینه تولید از کاربران است. درآمد اپل از فروش تلفن‌های همراه هوشمند در سال ۲۰۱۶ به ۹,۴۰۰,۰۰۰,۰۰۰ میلیون دلار می‌رسد و این رقم در مقایسه با درآمد شرکت رتبه دومی هواوی، ۴۷ برابر بیشتر است. این امر در حالی است که میزان مالکیت این دو شرکت بر بازار تنها نزدیک به ۲ درصد تفاوت دارد.

در پایان قضاوت را به خود شما واگذار می‌نماییم تا با رجوع به این آمار و ارقام ساده درک کنید که شرکت اپل چگونه توانسته است مشتریان خود را به پرداخت بالاترین هزینه ممکن برای تلفن‌های همراه هوشمند مجاب سازد و آیا خرید تلفن‌های همراه این شرکت بر اساس قیمت تمام‌شده آن‌ها امری منطقی به‌حساب می‌آید یا خیر.