اخبار
مدیرعامل زیرساخت: توسعه کیفیت اینترنت وظیفه ما است
دیروز در حاشیه امضای تفاهم‌‌نامه‌ی کاهش قیمت ترافیک اینترنت داخلی میان شرکت‌های ارائه دهنده‌ی اینترنت و تولیدکننده‌ی محتوا فرصتی پیش آمد تا در مورد دو ابهام در این طرح و قیمت اینترنت داخلی و بین‌المللی کاربران نهایی سئوالاتی از مدیرعامل شرکت ارتباطات زیر ساخت که معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز محسوب می‌شود، بپرسیم.
روز ارتباطات اعلام کردید که هزینه ترافیک داخلی برای هر ۱۰ گیگابیت برثانیه از ۱.۷ میلیارد به ۹ میلیون تومان رسیده است. اما امروز شاهدیم که قیمت ترافیک داخلی برای کاربران نهایی تنها ۵۰ درصد کاهش یافته است. لطفا توضیح دهید که چرا این کاهش شدید در تعرفه ترافیک داخلی تنها ۵۰ درصد بر قیمت نهایی آن برای کاربران تأثیر دارد؟
آذری جهرمی مدیرعامل زیر ساخت: ۱.۷ میلیارد تومان شد ۹ میلیون تومان، برای من مصرف کننده چه فرقی کرد. ببینید زنجیره قیمت وجود دارد. شما سرویس ADSL را در نظر بگیرید. قیمت اینترنتی که کاربر می‌پردازد مرتبط با کجاها است. بخشی از مبلغ مربوط به ارتباط از مرکز مخابراتی تا خانه‌ی شما و سیم مسی است که استفاده می‌شود. به این سیم، سیم رانژه گفته می‌شود. بخش دیگر هزینه انتقال از مرکز مخابراتی شهرستانی تا مرکز تجمع ترافیک شرکت‌ها است. از مرکز تجمع ترافیک شرکت‌ها در شهرستان تا مرکز استان نیز هزینه انتقال دیگر دریافت می‌شود. از مرکز استان هزینه‌ای به زیرساخت باید پرداخت شود که دیتا به تهران یا مراکز چهارگانه بیاید. از آن مراکز برای رسیدن به شرکت ارائه دهنده اینترنت نیز باید پرداخت شود. حالا اگر دو شرکت اینترنتی داخلی بخواهند با هم ارتباط برقرار کنند نیز باید این کار در زیرساخت انجام شود. این مراحل زنجیره‌ی دریافت اینترنت توسط کاربران است. با تشکیل مراکز NIX، فقط هزینه‌ی یک حلقه یا مرحله از این زنجیره حذف شده و باقی مراحل و هزینه‌ها پا برجا است. با این تفاسیر اگر شرکت اینترنتی ارتباطش با همه‌ی شرکت‌ها در مرکز NIX برقرار شود تنها ۴۰ درصد در بخش هزینه دریافت اینترنت برایش کاهش به وجود آمده است. اما باید توجه کرد هزینه اینترنت تنها ۲۰ درصد از مبلغ نهایی یا همان هزینه‌ای است که کاربر باید بپردازد. یعنی ۴۰ درصد از ۲۰ درصد یعنی ۸ درصد قیمت نهایی اینترنت برای کاربر کاهش پیدا کرده است. اما معادله‌ی پیچیده‌ای برای تعیین قیمت وجود دارد. ۴۰ تا ۵۰ درصد کاربران شرکت‌های اینترنتی در تهران قرار دارند که هزینه‌های زیرساخت را ندارند (به دلیل عدم پرداخت هزینه‌ی انتقال از مرکز استان به تهران). بنابراین و در مجموع محاسبات‌شان که بر اساس هزینه‌ها و نحوه‌ی رفتار مشتری است، در نظر گرفته‌اند که ۵۰ درصد هزینه‌ی ترافیک داخل را کاهش دهند.
بنا نیست اگر ما قیمت بخشی از زنجیره را کاهش دادیم، بقیه بخش‌های زنجیره نیز قیمت‌شان کاهش پیدا کند. به همین دلیل بحث دیگری در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در حال پیگیری است که کل این زنجیره را شامل شده است. یعنی هزینه سیم‌مسی، هزینه مخابرات‌ها و هزینه زیرساخت.
امروز سهم ارتباطات زیرساخت در هزینه‌ی نهایی اینترنت ۲۰ درصد است. ۴۳ درصد از سبد هزینه‌ی نهایی اینترنت مربوط به مخابرات ایران است. اما نمی‌دانیم چرا در رسانه‌ها این بحث بالا گرفته‌است که زیرساخت انحصار دارد و این مسأله منعکس می‌شود. قیمت اینترنت بالا است و در این مسأله بحثی نداریم.
جدا از تعرفه، میزان عرضه و تقاضا در قیمت اینترنت بسیار مهم است. اندازه‌ی بازار اینترنت ما مانند اروپا نیست که قیمت اینترنت‌مان مانند اروپا باشد. خیلی راحت می‌توانید قیاسی میان قیمت اینترنت امارات یا ترکیه با اروپا داشته باشید و ببینید که اینترنت این کشورها چند برابر اروپا است. در امارات و ترکیه که شرکت ارتباطات زیرساخت ایران وجود ندارد که این قیمت‌ها بیشتر از اروپا باشد. انحصار زیرساخت امنیتی و مربوط به مصوبه‌ی شورای امنیت ملی است و تصمیم درون مجموعه‌ای نیست. ما نمی‌خواهیم با کیفیت بد یا قیمت بالا این انحصار را نمایش دهیم. تلاش ما این است که انحصار موجود به نقطه‌ی قوت تبدیل شود.
ما ارائه دهنده‌ی خدمات به کاربران نهایی نیستیم بلکه خدمات ما B2B و به شرکت‌های ارائه دهنده اینترنت است و تنها ۲۰ درصد بر قیمت کاربر نهایی تأثیر ندارد. دلیل گرانی قیمت اینترنت زیرساخت نیست و این از جای دیگری نشأت می‌گیرد.
ما وظیفه‌ی خود می‌دانیم که کیفیت اینترنت را توسعه دهیم، همانطور که در این مدت نیز این کار را انجام داده‌ایم. می‌توانید از شرکت‌های ارائه دهنده‌ی اینترنت بپرسید که از اسفندماه ۹۴ تا کنون چه تغییراتی در کیفیت اینترنت به‌وجود آمده است. ما از انتقاد سازنده که کیفیت وجود ندارد استقبال می‌کنیم تا ما شبکه را ترمیم کنیم و بهبود ببخشیم. اینکه منصفانه بگویند تعرفه‌ها به این دلایل بالاست می‌پذیریم.
تعرفه قیمت اینترنت ترافیک داخلی و خارجی برای شرکت‌های اینترنت تفاوت دارد. چرا وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، شرکت‌های اینترنتی را به متفاوت کردن این قیمت برای کاربران مجبور نمی‌کند در حالی که آنها برای ترافیک داخلی هزینه‌ی کمتری پرداخت می‌کنند؟
آذری جهرمی مدیرعامل زیرساخت: این مسأله جایش اینجا نیست. این پکیج که امروز شاهد اجرای آن هستیم جدا از بسته‌ی تعرفه‌ای است که در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات درحال بررسی است. در آن بسته‌ی تعرفه، نرخ کاهش قیمت ترافیک داخلی بسیار بیشتر از کاهش قیمت ترافیک اینترنت بین‌الملل خواهد بود که این برای کاربران نهایی باید اجرا شود. در حال حاضر نیز این تفاوت قیمت برای خرید پهنای باند داخلی و خارجی از سوی شرکت‌های اینترنت وجود دارد که برای کاربران نهایی ملموس نیست. البته تعرفه‌های جدید کاهش‌هایی متفاوت در پهنای باند داخل و بین‌الملل خواهند داشت که می‌تواند تسهیلی در بخش ارتباطات ایجاد کند.
روز ارتباطات اعلام کردید که هزینه ترافیک داخلی برای هر ۱۰ گیگابیت برثانیه از ۱.۷ میلیارد به ۹ میلیون تومان رسیده است. اما امروز شاهدیم که قیمت ترافیک داخلی برای کاربران نهایی تنها ۵۰ درصد کاهش یافته است. لطفا توضیح دهید که چرا این کاهش شدید در تعرفه ترافیک داخلی تنها ۵۰ درصد بر قیمت نهایی آن برای کاربران تأثیر دارد؟
آذری جهرمی مدیرعامل زیر ساخت: ۱.۷ میلیارد تومان شد ۹ میلیون تومان، برای من مصرف کننده چه فرقی کرد. ببینید زنجیره قیمت وجود دارد. شما سرویس ADSL را در نظر بگیرید. قیمت اینترنتی که کاربر می‌پردازد مرتبط با کجاها است. بخشی از مبلغ مربوط به ارتباط از مرکز مخابراتی تا خانه‌ی شما و سیم مسی است که استفاده می‌شود. به این سیم، سیم رانژه گفته می‌شود. بخش دیگر هزینه انتقال از مرکز مخابراتی شهرستانی تا مرکز تجمع ترافیک شرکت‌ها است. از مرکز تجمع ترافیک شرکت‌ها در شهرستان تا مرکز استان نیز هزینه انتقال دیگر دریافت می‌شود. از مرکز استان هزینه‌ای به زیرساخت باید پرداخت شود که دیتا به تهران یا مراکز چهارگانه بیاید. از آن مراکز برای رسیدن به شرکت ارائه دهنده اینترنت نیز باید پرداخت شود. حالا اگر دو شرکت اینترنتی داخلی بخواهند با هم ارتباط برقرار کنند نیز باید این کار در زیرساخت انجام شود. این مراحل زنجیره‌ی دریافت اینترنت توسط کاربران است. با تشکیل مراکز NIX، فقط هزینه‌ی یک حلقه یا مرحله از این زنجیره حذف شده و باقی مراحل و هزینه‌ها پا برجا است. با این تفاسیر اگر شرکت اینترنتی ارتباطش با همه‌ی شرکت‌ها در مرکز NIX برقرار شود تنها ۴۰ درصد در بخش هزینه دریافت اینترنت برایش کاهش به وجود آمده است. اما باید توجه کرد هزینه اینترنت تنها ۲۰ درصد از مبلغ نهایی یا همان هزینه‌ای است که کاربر باید بپردازد. یعنی ۴۰ درصد از ۲۰ درصد یعنی ۸ درصد قیمت نهایی اینترنت برای کاربر کاهش پیدا کرده است. اما معادله‌ی پیچیده‌ای برای تعیین قیمت وجود دارد. ۴۰ تا ۵۰ درصد کاربران شرکت‌های اینترنتی در تهران قرار دارند که هزینه‌های زیرساخت را ندارند (به دلیل عدم پرداخت هزینه‌ی انتقال از مرکز استان به تهران). بنابراین و در مجموع محاسبات‌شان که بر اساس هزینه‌ها و نحوه‌ی رفتار مشتری است، در نظر گرفته‌اند که ۵۰ درصد هزینه‌ی ترافیک داخل را کاهش دهند.
بنا نیست اگر ما قیمت بخشی از زنجیره را کاهش دادیم، بقیه بخش‌های زنجیره نیز قیمت‌شان کاهش پیدا کند. به همین دلیل بحث دیگری در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات در حال پیگیری است که کل این زنجیره را شامل شده است. یعنی هزینه سیم‌مسی، هزینه مخابرات‌ها و هزینه زیرساخت.
امروز سهم ارتباطات زیرساخت در هزینه‌ی نهایی اینترنت ۲۰ درصد است. ۴۳ درصد از سبد هزینه‌ی نهایی اینترنت مربوط به مخابرات ایران است. اما نمی‌دانیم چرا در رسانه‌ها این بحث بالا گرفته‌است که زیرساخت انحصار دارد و این مسأله منعکس می‌شود. قیمت اینترنت بالا است و در این مسأله بحثی نداریم.
جدا از تعرفه، میزان عرضه و تقاضا در قیمت اینترنت بسیار مهم است. اندازه‌ی بازار اینترنت ما مانند اروپا نیست که قیمت اینترنت‌مان مانند اروپا باشد. خیلی راحت می‌توانید قیاسی میان قیمت اینترنت امارات یا ترکیه با اروپا داشته باشید و ببینید که اینترنت این کشورها چند برابر اروپا است. در امارات و ترکیه که شرکت ارتباطات زیرساخت ایران وجود ندارد که این قیمت‌ها بیشتر از اروپا باشد. انحصار زیرساخت امنیتی و مربوط به مصوبه‌ی شورای امنیت ملی است و تصمیم درون مجموعه‌ای نیست. ما نمی‌خواهیم با کیفیت بد یا قیمت بالا این انحصار را نمایش دهیم. تلاش ما این است که انحصار موجود به نقطه‌ی قوت تبدیل شود.
ما ارائه دهنده‌ی خدمات به کاربران نهایی نیستیم بلکه خدمات ما B2B و به شرکت‌های ارائه دهنده اینترنت است و تنها ۲۰ درصد بر قیمت کاربر نهایی تأثیر ندارد. دلیل گرانی قیمت اینترنت زیرساخت نیست و این از جای دیگری نشأت می‌گیرد.
ما وظیفه‌ی خود می‌دانیم که کیفیت اینترنت را توسعه دهیم، همانطور که در این مدت نیز این کار را انجام داده‌ایم. می‌توانید از شرکت‌های ارائه دهنده‌ی اینترنت بپرسید که از اسفندماه ۹۴ تا کنون چه تغییراتی در کیفیت اینترنت به‌وجود آمده است. ما از انتقاد سازنده که کیفیت وجود ندارد استقبال می‌کنیم تا ما شبکه را ترمیم کنیم و بهبود ببخشیم. اینکه منصفانه بگویند تعرفه‌ها به این دلایل بالاست می‌پذیریم.
تعرفه قیمت اینترنت ترافیک داخلی و خارجی برای شرکت‌های اینترنت تفاوت دارد. چرا وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، شرکت‌های اینترنتی را به متفاوت کردن این قیمت برای کاربران مجبور نمی‌کند در حالی که آنها برای ترافیک داخلی هزینه‌ی کمتری پرداخت می‌کنند؟
آذری جهرمی مدیرعامل زیرساخت: این مسأله جایش اینجا نیست. این پکیج که امروز شاهد اجرای آن هستیم جدا از بسته‌ی تعرفه‌ای است که در کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات درحال بررسی است. در آن بسته‌ی تعرفه، نرخ کاهش قیمت ترافیک داخلی بسیار بیشتر از کاهش قیمت ترافیک اینترنت بین‌الملل خواهد بود که این برای کاربران نهایی باید اجرا شود. در حال حاضر نیز این تفاوت قیمت برای خرید پهنای باند داخلی و خارجی از سوی شرکت‌های اینترنت وجود دارد که برای کاربران نهایی ملموس نیست. البته تعرفه‌های جدید کاهش‌هایی متفاوت در پهنای باند داخل و بین‌الملل خواهند داشت که می‌تواند تسهیلی در بخش ارتباطات ایجاد کند.
منبع زومیت
