بررسی تخصصی HTC 10 از نگاه موبایلستان

 
همانطور که می دونید شرکت HTC طی دو سال گذشته شرایط خوبی را تجربه نکرده و در ارائه گوشی های پرچمدار خود عملکرد خیلی ضعیفی داشته. اما این شرکت تایوانی اخیرا اسمارتفون پرچمدار خود را با نام HTC 10 به طور رسمی معرفی کرد و کنجکاویم بدانیم که در این سری از گوشی های پرچمدار عملکرد شرکت اچ تی سی چگونه بوده است. آیا این اسمارتفون در بازار با استقبال و فروش خوبی روبرو خواهد شد؟
پس با ما در موبایلستان همراه باشید تا با دقت بیشتری به بررسی مشخصات و ویژگی های این گوشی هوشمند بپردازیم.
 

طراحی

با این که HTC 10 با یه طراحی جدید، پرچم دار این برند محسوب میشه، اما بازم خیلی آشنا به نظر میاد. طراحی جلوی گوشی از One A9 برگرفته شده و پشت اون نسخه پیچیده و اصلاح شده ای از قاب پشت One M9 هست.
نمای این گوشی ابتکاری نیست و ممکنه اون رو با آیفون یا سامسونگ گلکسی S7 اشتباه بگیرید؛ از نظر من که ترکیب بی نقصی از سبک و جنس هست.
 

اولا این گوشی کاملا از فلز ساخته شده و به اون افتخار میکنه. لمس کردن پشت گوشی حس خوبی به آدم میده و انحنای زیبای اون باعث میشه خیلی راحت تو دست قرار بگیره. این منحنی به لبه های شدیدا گرد اون میرسه که یه ذره به ویژگی اختصاصی بودن ظاهر اون کمک می کنه.

 

سنسور دوربین در وسط قرار گرفته و با این که لنر دوربین خیلی بیرون نیست، اما با اینحال یه مقداری بیرون از سطح گوشی هست و موقعی که گوشی روی سطحی قرار میدید در واقع لنز دوربین با سطح میز سایش داره و احتمال آسیب دیدگی این قسمت زیاد هست. کنار اون یک فلش LED و فضایی برای سیستم فوکوس خودکار لیزر تعبیه شده.

 

 
مثل همه گوشی های فلزی، طراحی براق و یکدست اون رو دو نوار مربوط به خطوط آنتن که دور گوشی در بالا و پایین جا داده شده، تقسیم کردن. این دو نوار برخلاف آیفون، خیلی برجسته نیستن، و به نظر میرسه بخشی از طراحی هستن و این طور دیده نمیشه که چیزیه که مجبوره اونجا باشه.
 

 
در بغل گوشی، ترکیب متداول دکمه کم و زیاد کردن صدا و دکمه روشن/خاموش رو پیدا می کنید که دکمه روشن/خاموش شیاردار هست و حتی وقتی که گوشی تو جیبتونه قابل تشخیصه.
اغلب گوشی های دیگه به استفاده از یک خشاب برای قرار گرفتن هم سیمکارت نانو و هم کارت میکرو اس دی تغییر پیدا کردند، اما HTC 10 هنوز خشاب مخصوصی برای هر کدوم در دو طرف داره.
اگر گوشی رو بچرخونید و نگاه کنید. HTC 10 یکی از تمیزترین گوشی های موجوده. HTC حتی لوگوی برندش رو هم از جلوی گوشی حذف کرده (تغییر کوچکی که تفاوت زیادی رو به وجود میاره).
 

 
تو این گوشی همانند One A9 کلید خانه (Home) پایین صفحه نمایش قرار گرفته که بیشتر از اون که دکمه باشه یک تاچ پد حساب میشه. مثل تقریبا همه گوشی های اندرویدی گران قیمت امسال، این گوشی هم از اسکنر اثرانگشت استفاده کرده که این اسکنر در زیر دکمه خانه قرار گرفته.
 

 
HTC این بار به جای قرار دادن کلیدهای بازگشت و برنامه های اخیر بروی صفحه نمایش، این دکمه ها رو در دو طرف دکمه خانه قرار داده که با این کار فضای بیشتری به صفحه نمایش اختصاص پیدا می کنه.
در این گوشی HTC از درگاه USB-C استفاده کرده که به همراه اسپیگر در زیر گوشی در یک راستا قرار گرفته اند. جک هدفون نیز در بالای گوشی قرار گرفته که البته من شخصا ترجیح می دم درگاه هدفون رو زیر گوشی باشه.
 

 
به طور کلی HTC یک گوشی خیره کننده طراحی کرده و استفاده از اون واقعا لذت بخشه.
 

صفحه نمایش

HTC تقریبا همه اجزای One A9 رو برای جانشینش به روز کرده و صفحه نمایش هم از این مسئله مستثنا نیست.
اندازه صفحه به ۵٫۲ اینچ افزایش پیدا کرده، اما ارتقای بزرگتر گوشی، رزولوشن اونه. تراکم پیکسلی اون به لطف رزولوشن ۲۵۶۰ در ۱۴۴۰ quad-HD بیشتر شده و ۹۹٫۹% از طیف رنگ sRGB رو پوشش میده. این گوشی یک پنل با ابهت داره، هرچند که LCD اون کیفیت صفحه Super AMOLED سامسونگ رو نداره. البته این اختلاف زیاد نیست و متوجه شدن این نکته ممکن نیست، مگر این که هر دو گوشی رو کنار هم قرار بدین.
 

 
زوایای دید کماکان عالیه و بازتاب در کمترین حد حفظ شده، اما وقتی مستقیم به اون نگاه نمی کنید، رنگ ها مقداری نامتوازن می شن. که البته این مشکل فقط اختصاص به صفحه نمایش های HTC نداره.
HTC 10 یک مشخصه رو نداره که LG G5 و Galaxy S7 داشتن و اون حالت روشن بودن دائمیه (Always On). این روش ماهرانه نمایش اعلانات اخیر در زمان خاموشی صفحه نمایش یه ویژگی ضروری نیست، اما ویژگی اضافیه که من بعد استفاده از اون دو گوشی بهش وابسته شدم. LG اون رو از طریق یه صفحه  LCD مدیریت میکنه، جای تعجب هست که چرا HTC تلاش نکرده چیز مشابهی بسازه.
اون چه که صفحه نمایش گوشی رو بهتر از رقبا می کنه، بهبود روشنایی هست. خب این در شرایط خاصی هست. در استفاده معمولی، بیشترین روشنایی در HTC 10 خیلی بیشتر از روشنایی گوشی های LG G5 و Galaxy S7 هست، هر چند اون از ترفند استفاده شده توسط اون دو گوشی که می تونن روشنایی رو حتی در زیر نور مستقیم آفتاب تقویت کنن، بی بهره است. اما در کل HTC 10 کاملا برای استفاده در زیر آفتاب مناسبه.
 

نرم افزار

HTC یه کار جالب در مورد نرم افزار HTC 10 انجام داده. اون ترکیب کاملی از تجربه Android 6.0.1 نکسوس‌ مانند و چند ویژگی کاملا کاربردی و جالبه. اون می تونه تفسیر مطلوب من از اندروید باشه و بهتر از تاچ ویز سامسونگ و UX 5 مربوط به LG عمل میکنه. آخرین نسخه Sense UI، بی آلایش ترین نسخه HTC هست و خیلی چیزها رو از نسخه اولیه اندروید به ارث برده.
 

 
بزرگترین شاهکار HTC، جمع آوری تمام برنامه های بلا استفاده و تکراری هست که در گوشی های اندرویدی متداوله. هم LG G5 و هم سامسونگ Galaxy S7 برنامه های متعددی دارند که همگی کار مشابهی رو انجام میدن (پخش کننده های موسیقی، برنامه ایمیل، گالری ها)، اما HTC 10 این طور نیست. HTC اعلام کرده که مستقیما با گوگل برای حذف چند نرم افزار در آخرین گوشی پرچمدار خود همکاری کرده.
به عنوان مثال، اپلیکیشن گوگل، گالری پیش فرض روی این گوشی هست، اما الان با مشخصاتی مثل فایل های RAW و عکس های Zoe کار می کنه که قبلا موجود نبود. عکس های Zoe تقریبا مثل عکس های زنده اپل هست. این باعث میشه تجربه کار با اندروید خیلی نرم تر و جذابتر بشه.
هر کدوم از اپلیکیشن های خود HTC، اپلیکیشن هایی هستند که برنامه های گوگل جای اون ها رو نگرفته و همگی با تم Material ارائه شدند.
 

 
یه اپلیکیشن جدید به نام Boost+ اضافه شده که در واقع کاملا کاربردی هست. عملکرد اصلی اون، به طور پیش فرض، اجرای نرم گوشی بوسیله پاکسازی کش ها و حذف فایل های کم ارزش هست. جالب ترین ویژگی اون، توانایی قفل اپلیکیشن ها است، به این صورت که شما باید از حسگر اثرانگشت برای باز کردنشون استفاده کنید. خود اپلیکیشن ها لازم نیست کاری برای پشتیبانی از اون انجام بدن، چون این قابلیت یه پوشش برای همه برنامه ها محسوب میشه. این قابلیت برای مسدود کردن چشمهای فضول از WhatsApp و Telegram و یا گالری شما عالی عمل میکنه و یه لایه محافظتی دیگه برای برنامه های بانکداری که اغلب از احراز هویت با اثرانگشت در اندروید پشتیبانی می کنن، اضافه میکنه.
یه ویژگی جذاب و تا حدی ترفندآمیز HTC 10، آرایش صفحه با سبک آزاده. اگر از طرز نمایش شبکه ای برنامه ها در صفحه خانه که تقریبا همه گوشی های اندرویدی دارن، خسته شدین، این براتون جذاب خواهد بود. شما می تونید آیکون ها رو با استیکرهایی که عملکردهای دیگه ای دارن جابه جا کنین، دسترسی مستقیم به مخاطب مورد علاقه تون داشته باشید و این رو می تونین تو هر جای صفحه نمایش قرار بدین.
 

عملکرد و صدا

HTC ویژگی بار صدای متمرکز رو به HTC 10 اضافه کرده؛ این ویژگی در اغلب گوشی ها نادیده گرفته شده. HTC اساسا سیستم بلندگوی استریوی حسی رو تغییر داده و کیفیت صدا رو نسبت به One A9 ارتقا داده. در این گوشی نیز از  BoomSound استفاده شده.
 

 
بلندگوی این گوشی مثل سابق خوب عمل نکرده و هنوز کمی گوش خراشه اما تجربه گوش دادن با هدفون ها خیلی بهتر شده. هدفون HTC 10 از صدای باکیفیت بالا برخورداره، بنابراین فایل های صوتی ۲۴بیتی رو مثل گوشی G5 پخش می کنه و سعی میکنه تا صداهای با کیفیت پایین رو برای بهتر شنیده شدن تقویت کنه.
به نظر میرسه گوشی ها پرچمدار ۲۰۱۶ عملکرد عالی داشتن (اون ها خیلی سریع هستن و به نظر میرسه تنها کندی مشاهده شده مربوط به بهینه سازی نرم افزاره). به نظر من اسنپ دراگون ۸۲۰ و ۴گیگابایت رم، انتخاب اول برای یه پرچمدار در سال ۲۰۱۶ باشه که HTC 10 شامل این موضوع میشه.
همه چیز از بازی و استفاده روزانه گرفته تا باز کردن چند برنامه به صورت همزمان به سادگی تمام انجام می شه. منوی اپلیکشین ها به محض لمس آیکون ها با انگشت باز می شه و تا این جا چیزی ندیدم که باعث کندی بشه.
 
 
در آزمون های بنچمارک ما، HTC 10 عالی عمل کرد. در آزمون Geekbench 3 چندهسته ای، اون نمره ۵۱۹۶ رو کسب کرد که یه کم بیشتر از ال جی G5 (5172) و کمتر از سامسونگ Galaxy S7 (5423) هست، اما باز هم نمره خیلی بالایی محسوب میشه. همچنین در آزمون AnTuTu با نمره ۱۴۳۷۹۲، خیلی بهتر از هر دو گوشی پرچمدار سامسونگ و ال جی عمل کرد.
کیفیت تماس هم عالیه، مخصوصا زمانی که از بلندگوها برای گفتگوهای صوتی استفاده می کنین.
 

دوربین

دوربین HTC 10 بهترین دوربینیه که تا به حال یه گوشی HTC به خودش دیده. شما (احتمالا) کسی رو پیدا نمی کنید که خلاف این حرفو بگه،
مثل گوشی قبلی، One M8، HTC 10 هم از یه حسگر اولتراپیکسل استفاده کرده. این اصولا یعنی پیکسل های داخل حسگر خیلی بزرگترن و به همین خاطر نور بیشتری وارد لنز میشه و باعث میشه تصاویر روشن تر بیفتن. اگه بخوایم مقایسه کنیم، پیکسل های HTC 10 در اندازه ۱٫۵۵ میکرون هستن، اما Galaxy S7 پیکسل هایی در اندازه ۱٫۴ میکرون داره.
 

 
اپلیکیشن دوربین HTC 10 یکی از بهترین اپلیکشین های موجوده: اون کاملا مجهز به پشتیبانی RAW شده، حالت های حرفه ای داره و کار با دکمه های بزرگ اون بدون هیچ متنی روی صفحه، ساده اس. همچنین عملکرد سریعی داره و تغییر حالت ها هیچ تاخیری به وجود نمیاره.
اون میتونه عکس های دوست داشتنی رو هم در فضای داخل و هم بیرون خونه در طول روز با دقت رنگ بالا ثبت کنه. بعضی وقتا عکسها عالی نیستن و کمرنگ دیده میشن، اما در کل بهترین عکسا رو میگیره.
همچنین گرفتن عکس با میزان زیادی بوکه، هیجان انگیزه (تو حالت بوکه، پس زمینه تصویر نسبت به سوژه عکس، به شدت محو میشه). این ویژگی دوست داشتنیه و پارسال هیچ گوشی ای اون رو نداشت.
 

 
بهترین ویژگی این اولتراپیکسل ها، عملکرد اون ها تو نور کمه. فرض کنید از یه دوربین موبایل برای عکس گرفتن استفاده می کنید و من مطمئنم که خیلی از شماها عکس های زیادی رو  مثل وقتی تو پارک یا خیابان هستین و نور کم هست میگیرین. ترکیب اولتراپیکسل های بزرگتر، یه دریچه f/1.8 و تثبیت تصویر اپتیکال، این گوشی رو قادر به ثبت تصاویری عالی در نور کم می کنه. خیلی از گوشی های پیشرو دارن روی عکاسی تو این شرایط کار میکنن و امید داریم که در گوشی های نسل آینده این ویژگی خیلی بهتر بشه.
 

 
دوربین جلو این گوشی موفقتر از دوربین عقب عمل می کنه و میتونه ویدئوهایی روان و صاف با همین دوربین جلو ضبط کنه و تصاویر سلفی خیلی خوبی ثبت کنه.
البته نمیشه گفت دوربین این گوشی از LG G5 یا Samsung Galaxy S7 بهتر یا بدتر هست اما واقعیت اینه که رقابت به وجود اومده توسط سامسونگ و ال جی، انتظارات رو بالا برده.
 

عمر باتری

مثل همه اجزای داخلی، همه پرچمدارای اندرویدی امسال (Galaxy S7، G5 و البته HTC 10)، باتری با ظرفیت مشابهی دارن.
باتری ۳۰۰۰ میلی آمپرساعتی قرار داده شده در HTC 10، دقیقا ظرفیتی مشابه با Galaxy S7 و یه کم بیشتر از G5 داره و آزمایشات من نشون داد که عمر باطری این گوشی هم مثل اون دو گوشیه.
HTC ممکنه ادعا کنه که این باتری دو روز دووم میاره، اما یافته های من نشون داد که واقعیت کمتر از اینه. البته میشه دووم باتریش رو به دو روز کشوند، اما مجبور میشین تمام حالت های صرفه جویی در باتری رو فعال کنین و این طبیعتا استفاده کامل و مطلوبی از گوشی نمی توانید داشته باشید.
مصرف باتری در زمان استندبای اون حرف اولو میزنه (اگه گوشیتونو تمام مدت شب تو شارژ نزده باشین، فقط ۴-۳ درصد از باتریش کم میشه).
در قسمت پایین گوشی یه درگاه USB-C وجود داره که جایگزین USBهای قدیمی شده. سامسونگ تصمیم گرفته تا این روش ارتباطی معکوس پذیر رو استفاده نکنه، اما HTC و LG با این تغییر، یک گام به سوی آینده برداشتن.
HTC تلاش میکنه تا بیشتر این جهش رو خودش انجام بده، برای همین امکان شارژ سریع ۳٫۰ رو فعال کرده که S7 به دلیل استفاده از پردازنده Exynos از اون پشتیبانی نمی کرد. با این روش گوشی HTC 10 در کمتر از یک ساعت به طور کامل شارژ میشه.
 

آیا باید HTC 10 رو بخرم؟

گوشی HTC 10 شاید بهترین گوشی سال نباشه، اما خیلی هم عقب نیست. من شخصا علاقه دارم از این گوشی استفاده کنم. از صفحه نمایش دوست داشتنیش گرفته تا عملکرد سریعش و نمایش خارق العاده اندروید، HTC 10 از هر نظر قابل قبوله.
نکته اینه که ممکنه تو همه زمینه ها بهترین نباشه، اما تقریبا در همه موارد عملکردش عالیه. با این که Galaxy S7 ممکنه کیفیت صدا و LG G5 هم کیفیت ساخت رو قربانی کرده باشه، اما HTC 10 در واقع هیچ زمینه ای رو نادیده نگرفته. من به شما اطمینان میدم که در واقع هیچ چیز متفاوتی نداره، اما وقتی همه بخش ها به این خوبی با هم متناسب شدن، فکر نمی کنم اصلا نیازی هم به متفاوت بودن باشه.
 
امیدوارم این بررسی در انتخاب و خرید شما کاربران عزیز موبایلستان مفید بوده باشه.
لطفا نظرات خود را در خصوص این بررسی در قسمت دیدگاه ها ارسال کنید